JASKÓŁKA

Jaskółka

Jest bardzo podobna wielkością i budową ciała do jerzyka. Bardzo smukła sylwetka, cienkie, ostre skrzydła oraz rozdwojony ogon pozwalają na bardzo szybki, zwinny i wytrwały lot. Podobieństwo nie wynika jednak z pokrewieństwa gatunków, lecz z faktu, że zarówno jerzyki, jak i jaskółki żywią się takim samym pokarmem – drobnymi owadami latającymi. Pierwszą wskazówką do odróżnienia, czy mamy do czynienia z jerzykiem, czy jaskółką, jest miejsce występowania. Jerzyki są mieszkańcami miast, jaskółki zaś spotykamy na wsi - w obrębie i w pobliżu wiejskich zagród. Drugą różnicą jest ubarwienie: w odróżnieniu od jednolicie czarnych jerzyków, jaskółki mają biały brzuch. Najpopularniejsza z polskich jaskółek – dymówka - odznacza się rdzawobrązową plamą nad dziobem i na podgardlu. Reszta ciała jest czarnogranatowa.

W Polsce występują trzy gatunki jaskółek: dymówka, oknówka i brzegówka. Trzy siostry mają swoje specyficzne zwyczaje dotyczące miejsca i sposobu gniazdowania.

Dymówka lepi gniazdo pod powałą w środku obór, stodół czy budynków gospodarczych. Jest ono zbudowane z gliny, błota i traw. Nie potrzebuje dodatkowego dachu, więc jest otwarte od góry. Dymówka jest zdecydowanie najbardziej rozśpiewana i przez to najczęściej zauważana z zamieszkujących u nas jaskółek. Głos wabiący to wysokie w tonie zawołania, składające się z podobnych wyrazów mających od jednej do czterech sylab. Każdy wyraz jest zazwyczaj powtarzany dwukrotnie. Śpiew dymówki to głośny, nieco świdrujący szczebiot. Fraza w trakcie śpiewu jest długa, przeciągnięta, podkreślana terkoczącym przerywnikiem.